10. Kiruna

Lieve lezers,

Ik loop een beetje achter met mijn blog. Ik heb het de afgelopen tijd nogal druk gehad met musical, school en een ander tripje (waar ik in een ander blog meer over ga vertellen). Voor degenen die mijn corona update niet gelezen hebben; Ik zou eigenlijk naar huis gestuurd worden ivm Corona, onze musical werd afgelast en mijn school is dicht, we krijgen wel online les. Ik heb het gevoel dat we de afgelopen 3 weken meer schoolwerk hebben moeten doen dan het hele afgelopen schooljaar, het tempo is opeens heel hoog, zo hoog dat het net Nederland lijkt. Daarnaast is het ook een stuk minder leuk als ik mijn vrienden niet kan zien en nu niet meer piano kan spelen of kan zingen tijdens koor, een groot deel van mijn leven hier is nu weggevallen. Maar nu wil ik vertellen over mijn reis naar Kiruna.

Ik ging samen met Daniela en Karl-Eric voor een aantal dagen tijdens de sportvakantie (ongeveer hetzelfde als de voorjaarsvakantie) naar de sommarstuga van Karl-Eric in Kiruna/Jukkasjärvi (een klein plaatsje net buiten Kiruna). We vertrokken op donderdag 5 maart met de auto naar Kiruna en waren zondag 8 maart weer thuis. Maar Daniela bleef eerst nog twee nachtjes bij mij slapen. Ik moest op woensdag namelijk naar school toe om een aantal dansen te oefenen voor de musical met de dansgroep en daarna gingen we samen met Kaisa brood bakken in een oud bakkershuisje in Boden. Ik had het gevoel dat het brood bakken de vorige keer iets beter ging, maar toen hadden we de hele dag gebakken en kwamen we op een gegeven moment in een soort ritme, nu hadden we maar een uurtje gebakken dus hadden we niet echt een ritme. Het was wel heel lekker! Hannes vond het heel leuk om Daniela te ontmoeten, want zij spreekt natuurlijk Spaans en Hannes is Spaans aan het leren, dus kon hij een beetje met haar oefenen. Hugo was niet thuis, hij was bij zijn opa en oma in zuid Zweden, hij had het ook wel leuk gevonden om Daniela te ontmoeten (hij leert ook Spaans).

Het was best wel een eindje rijden naar Kiruna, we waren ongeveer 5 uur onderweg, maar gelukkig konden we slapen in de auto en was het er warm! Het huisje was heel mooi gelegen, vlak langs de rivier met een heel mooi uitzicht. Ik zou er best wel kunnen wonen, alleen jammer dat er geen wifi is...... Ze hadden gelukkig heel veel spelletjes, videobanden en cd's (en stiekem hadden we ook allemaal wel 4G), het voelt een beetje zoals vroeger hier. Omdat het een zomerhuisje is, kan het er in de winter best wel koud zijn en is het dus belangrijk dat er goed vuur wordt gemaakt. Het eerste wat we ook deden toen we er aankwamen was de kachel aansteken en boodschappen doen. Onderweg zagen we nog twee rendieren op het ijs lopen, die komen hier natuurlijk veel voor. 's Avonds hebben we 'Sleepy Hollow' op videoband gekeken, jatzee gespeeld en geschaakt. Eindelijk heb ik iemand gevonden die net zo goed (of beter gezegd, slecht) is in schaken als ik, het is een stuk leuker als je niet de hele tijd op rij verliest van dezelfde persoon. 

De volgende dag zijn Daniela en ik naar het wereldberoemde ijshotel in Jukkasjärvi geweest, het was maar een paar minuten van ons huisje vandaan. We kregen een rondleiding in het Zweeds en ik had er echt heel veel van geleerd (nu wist ik ook niks van het ijshotel of over ijs/sneeuw in het algemeen). Bijvoorbeeld, de eerste gasten in het ijshotel kwamen helemaal niet naar Jukkasjärvi om in het hotel te slapen, ze kwamen naar Jukkasjärvi zonder een slaapplaats te boeken, maar alle hotels zaten vol. Er werd toen toevallig aan een kunsthal (gemaakt van sneeuw en ijs) met ijs- en sneeuwsculpturen gemaakt, genaamd Arctic Hall, de gasten vroegen of ze in de hal mochten slapen. In het ijshotel is het altijd -5 °C, dit wordt niet kunstmatig op temperatuur gehouden, maar dit is de natuurlijke temperatuur. Als je in de sneeuw gaat liggen is dat eigenlijk nooit koud, het is altijd ongeveer -5 °C en is dus best wel warm als het "buiten" -30 °C is. Al het ijs dat in het ijshotel gebruikt komt uit de Torneälv, de rivier waarnaast het hotel is gebouwd. Door de stroming in het water wordt het ijs heel helder en zonder bubbels, door de stroming wordt namelijk alle lucht uit het ijs gehaald. Elk jaar wordt het hotel opgebouwd aan het begin van de winter, dus ongeveer november, en smelt alles terug in de rivier aan het einde van de lente, dus in april. Elk jaar worden er nieuwe kunstenaars van over de hele wereld uitgenodigd om kunst te maken voor het ijshotel. Ook leuk om te weten, is dat het ijshotel niet in kan storten, dat er geen brandgevaar is en dat er geen natuurrampen gebeuren, het is dus eigenlijk het veiligste hotel ter wereld!

Daniela en ik heb volgens mij alle kamers bekeken die open waren en hebben in ongeveer elke kamer minimaal 10 foto's gemaakt, van de kunst, elkaar en ons mét de kunst. Ik kon natuurlijk geen honderden foto's plaatsen, dus hier een kleine selectie. Het was echt een prachtige dag met stralende zon, dus we konden natuurlijk niet de hele dag binnen zijn in het hotel. Daarom besloten we om eerst nog de kerk in Jukkasjärvi te bezoeken en na de lunch te gaan langlaufen. Deze kerk is belangrijk voor Kaisa en Karl-Eric, zij zijn hier namelijk getrouwd, zij en hun kinderen zijn hier gedoopt en Kaisa speelde altijd piano in de kerk als bijbaantje. De kerk is ongeveer 400 jaar oud, voor in Zweden is dat een hele oude kerk, in Nederland niet zo ongelofelijk oud. 

Na de lunch gingen Daniela en ik langlaufen op het sneeuwscooterspoor op de rivier. Ik had nog nooit gelanglauft op een scooterspoor, altijd in langlaufsporen. Er lag ook nog verse sneeuw, dus ik kon niet echt vaart maken zoals ik altijd kon. Daniela had sowieso nog niet zo vaak geskied, dus voor haar was het extra lastig. We hebben vooral veel foto's gemaakt en genoten van de zon. Onderweg kwamen we een aantal scooters en hondensledes tegen.

's Avonds hebben we weer spelletjes gespeeld en 'The Neverending Story' gekeken. 

De volgende dag zijn we Kiruna in geweest, we hebben de huizen gezien waarin Kaisa en Karl-Eric zijn opgegroeid, we hebben hun oude scholen gezien, de winkels en de kerk. De kerk in Kiruna is 120 jaar oud en doet denken aan een lappkåta/lavvu (een typische samitent). Het is gek om te bedenken maar de kerk en een groot deel van het stadscentrum moet worden verplaatst. De stad heeft twee mijngroeves, één is nog in gebruik en de ander niet meer, er wordt gegraven naar ijzererts. Door de gravingen is de grond onder de stad niet meer stabiel en is er een risico dat de stad gaat instorten als er geen actie wordt ondernomen, daarom wordt de stad verplaatst. Deze verplaatsing is al jaren bezig en gaat nog wel even duren, in 2025 wordt verwacht dat de kerk verplaatst kan worden. Vanuit het stadscentrum konden we de top van de Kebnekaise zien, de hoogste berg van Zweden. In de stad hebben Daniela en ik heel veel souveniertjes gekocht, ze waren hier een stuk goedkoper dan in het ijshotel. We hebben geluncht bij de zus van Karl-Eric die ook in Kiruna woont met haar partner. Daar hebben we naar langlaufen op de tv gekeken en zagen hoe Zweden kampioen werd. Ik voelde me opeens een trotse Zweed!

Na de lunch gingen Daniela en ik een wandelingetje maken op het ijs. Het was wederom een mooie dag om van de zon te genieten en om honderden foto's te maken. Door de verse sneeuw zakten we soms heel diep weg in de sneeuw, toen we thuis kwamen ontdekte ik dat ik allemaal sneeuw in mijn schoenen had en dat mijn broekspijpen helemaal nat waren......

's Avonds hebben we de finale van Melodifestivalen gekeken, dat is de Zweedse voorronde voor het Eurovisie Songfestival. Wel een beetje typisch dat de liedjes die ik het leukste vond, ergens onderaan eindigden........ Daarna hebben we de film 'The Sixth Sense' gekeken, wederom op videoband en daarna zijn we vroeg gaan slapen. Ik mis de wifi niet, ik vind het eigenlijk wel fijn om niet de hele dag met mijn mobiel bezig te moeten zijn. Op zondag hebben we in het gastenboek geschreven (veel succes met google translate ;P), het huisje schoongemaakt en zijn we na de lunch vertrokken. Op de radio die aan stond in de auto hadden ze het maar over twee dingen: Melodifestivalen en het coronavirus. Op een gegeven moment werden we er allemaal zo moe van dat we de radio maar uit hadden gezet en een cd aan hadden gezet. Rond een uur of 8 's avonds was ik weer thuis. Therese vertelde me dat ik werd gemist!

In mijn vorige blog had ik het over een mogelijke valentijnsdate. Die heb ik gehad! Hij heet Eric en hij studeert in Luleå, hier is mijn favoriete foto van ons samen. Meer over hem in mijn volgende blog!

Vergeet niet de foto's te bekijken!

Veel liefs van Roos